Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Scrophularia canina subsp. hoppii & Erica arborea

fotò
fotò
Erbo-dis-escrolo(-de-Hoppe)

Scrophularia canina subsp. hoppii

Scrophulariaceae

Nom en français : Scrofulaire du Jura.

Descripcioun :
Aquesto erbo-dis-escrolo trachis majamen dins lis esboudèu cauquié de mountagno. Sèmblo proun à-n-aquelo de Prouvènço, Scrophularia provincialis, mai èi mens forto e à ges de gros estaminode (estamino esterlo souto li petalo d'en aut). Apoundèn que la flour de 3 à 6 mm, èi pourpro founso e tacado sus li coustat, emé la labro d'en aut di proun drecho.

Usanço :
Servié, subretout en Itàli, à sougna en fretant, li rougno di chin e di pouor. Autramen sèmblo agué li mémis usanço que l'erbo-dis-escrolo, Scrophularia nodosa.

Port : Pichoto planto lignouso
Taio : 10 à 80 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Scrophularia
Famiho : Scrophulariaceae


Ordre : Lamiales

Coulour de la flour : Roujo
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 3 à 6 mm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 200 à 2500 m
Aparado : Noun
Jun à avoust

Liò : Esboudèu - Limas de ribiero
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Ouroufito-Aupenco-Sud-Ouèst
Ref. sc. : Scrophularia canina subsp. hoppii (W.D.J.Koch) P.Fourn., 1937 (= Scrophularia canina subsp. juratensis (Schleich. ex Wydler) Bonnier & Layens, 1894 = Scrophularia hoppii W.D.J.Koch, 1826 )

fotò
fotò
Brusc-mascle

Erica arborea

Ericaceae

Autre noum : Brugas-mascle.

Noms en français : Bruyère arborescente, Bruyère blanche.

Descripcioun :
Lou brusc-mascle trachis dins li terraire safrous, adounc majamen en Prouvènço séusouso. Aqui flouris d'ouro, tre lou mes de mars, e douno de poulìdi brout de flour blanco. Se destrìo dóu brusc-femèu que si ramo soun peludo e de si flour blanco sort l'estile pulèu long (subretout à la fin de la flourido).

Usanço :
Lou rizoumo, rouge e de mai d'un kg, douno un bos de qualita pèr la chaminèio e peréu pèr adouba de pipo. Li flour, proun sucrado, podon èstre manjado o boutado dins l'aigo pèr n'en faire de tisano astringènto. Lis estùdi d'aro mostron d'interessanto prouprieta anti-enflamativo e anti-óussidanto.

Port : Aubret
Taio : 1 à 4 m
Fueio : verticilado
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Erica
Famiho : Ericaceae


Ordre : Ericales

Coulour de la flour : Verdo
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 1,5 à 2 mm
Flourido : Printèms

Sòu : Si
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Mars à abriéu

Liò : Terraire safrous - Champino - Garrigo
Estànci : Termoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Mediterrano-Atlantico
Ref. sc. : Erica arborea L., 1753

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
R
RR
R
C
CC
ges
CC
ges

Scrophularia canina subsp. hoppii & Erica arborea

ges
ges
R
ges
ges
C
C
C

Coumpara Erbo-dis-escrolo(-de-Hoppe) emé uno autro planto

fotò

Coumpara Brusc-mascle emé uno autro planto

fotò